women-poet

dzieki za to ze kazde z was jest
to własnie dla was pisze ten text
no nie bezsensowne wyrazów składanie
to jest moich myśli na papier przelanie
nie przejmujcie się ze pisze
to przerywa w duszy cisze
nie pytajcie tez "dlaczego"
ani "co sie stało zlego"
ze tak teraz postepuje
ja poprostu dzis to czuje
ot tak troche jest mi dziwnie
to nie radość wrecz przeciwnie
bo to zawsze sprawia bol
i przyprawia mnie o dol
o czym mowa dobrze wiecie
to czego pragne najbardziej na świecie
to nie tak proste jak myslicie
nawet w koszmarze tego nie wyśnicie
bo bol to nie do zniesienia
gdy nie spelniaja sie pragnienia
wciaz wspomnienia przywołuje
nawet te chwlie ktorych załuje
czuje wtedy ze jest zle
ciagle w przeszłość cofam się
wtedy porzeba mi przyjaciela
ktory pocieszy, lzy powyciera
powie kilka ciepłych słow
i powraca radość znow
wspomne jeszcze moje słowa
kim jest dla mnie casanova
"na tym swiecie casanova
 to sie dlugo nie uchowa
 w net powinie mu sie noga
 kiedy kosza raz dostanie
 wtedy skonczy swoje granie
 bo to była zwykła gra
 no i ktoś tu pecha ma
 nie myśl tylko ze to Ty
 on odpadnie zły z tej gry"
tak to kiedyś okreslałam
o miłości też pisałam,
teraz juz mi wszystko jedno
to co było nie powroci...
czy się kiedys ktoś zasmuci...
do tematu powracajac
czasu malo teraz majac
chcialam za cos podziekowac
nie ma co sie tu czarować
gdyby przymnie was nie było
nie wiem co by się zdazyło
dzisiaj powiem wam to szczerze
oddam serce wam w ofierze
nic innego ofiarowac nie moge...
zawsze wszedzie wam pomoge
Ewciu Ty moje słoneczko kochane
sercem na zawsze przy tobie zostane
dniami, nocami, całymi latami
zawsze i wszedzie pojde za wami
jestescie dla mnie najwiekszą radoscią
bo lączy nas wieź ktorej inni zazdroszczą :*

Ciagle  wytrwale czekam

By się zjawił się mój książe

Czy nadaremne...?

Cz w końcu się zjawi...

Jestem spragniona czułosci

Najmniejszego ciepłego gestu

Pocałunku, przytulenia...

Każdego słowa Kocham...

Takie sa moje niezmienne marznia

By wreszcie się zjawił

I pomalował me życie wszystkimi

Kolorami tęczy...

no comment...

Trini

tak bardzo bym chciała
byś był tu przy mnie
i utulał mnie do snu...

wtuliłabym sie w twoje ramiona
i wreszcie wyznałabym
jak bardzo cię kocham

jesteś dla mnie najcudowniejszy
tak jak skarb który
chowa sie by go nie skradziono

serce mi podpowiada
że powinnam ci to wyznać
nie tłumić wciąż uczucia

lecz nie wiem czy napewno
ma miłość ta tak wielka
wiekszym cierpieniem się nie stanie....

Czemu już tak dziwnie jest
Że ten każdy drobny gest
Szczęścia może wiele dać
Zawsze tak sie może stać
Gdy tak marzysz, pięknie śnisz
Nie wiem co ze mną dzieje się
Bo w mym sercu miłość gości
Na mej twarzy nie ma złości
Tylko nie wiem jak to będzie
Czy uczciwie to tak pięknie
To wspaniałe, to na namiętne
Bólu, łez mi nie sprawi
Pustki w sercu nie zostawi
Ja nie mogę z nikim innym być
Bo nie lubie bliższych kontaktów bez miłości
Wtedy nic nie odczówam z tego
Takiej jak bym chciała radości
Lecz niestety ja wiem to
Że on gardzi miłością mą
Co ja na to poradzić mogę
Że wybrałam niewłaściwą osobę
Źle uczucia ulokowałam
Wiele smutku przez to doznałam
Chciałabym z nim bardzo być
Wtedy miała bym dla kogo żyć
Choć przyjaciół mam odanych
Tych wspaniałych, miłych, kochanych
Czegoś jeszcze mi brakuje
Tej odwzajemnionej miłości wyczekuje
Lecz czy to marzenie spełni się
Czy on odda mi serce swe
Czy dobrze będzie mi czy źle
Pamietam miśku, że kocham CIĘ

Jak Zapomnieć

Ile dałbym by zapomnieć cię

Wszystkie chwile te, które są na nie bo chce

Nie myśleć o tym już zdmuchnąć wszystkie wspomnienia

niczym zaległy kurz

tak już po prostu nie pamiętać

sytuacji w których serce klęka

wiem

nie wyrwę się chociaż bardzo chce

mam nadzieje że to wiesz i ty.

Znowu widzę Ciebie przed swoimi oczami

Znowu zasnąć nie mogę owładnięty marzeniami

Wszystko poświęcam myśli, że byłaś kiedyś blisko

Kiedy czułem Ciebie obok wtedy czułem że mam wszystko

Tyle zostało po mnie tylko ty i setki wspomnień

ile dałbym za by móc o tym już zapomnieć

teraz nie ma nas i nie chcę być tam gdzie ty jesteś

znowu staniesz przede mną zawsze robisz mi to we śnie

będę patrzył jak odchodzisz chociaż chciałbym się odwrócić

będę myślał ile dałbym komuś kto by czas zawrócił

kto by zatrzymał wskazówki tylko na ten jeden moment

w chwili w której Cię poznałem

poszedłbym już w drugą stronę.

To był sen na jawie, gdy marzenia się spełniały

Wszystko takie realne chwile szybko tak mijały

Tylko my zamknięci w czterech ścianach a tak wolni

Ważne Ty byłaś obok a ja czułem się spokojny

Pamiętasz jeszcze te dni całe miesiące

Pamiętasz chcesz zapomnieć ja nie mogę wiem, że błądzę

Snuta kiedyś opowieści ja, Ty i srebrna taca

Kiedyś to nie przerażało już do tego nie chce wracać

Aura zepsucia w powietrzu tracisz te pięćdziesiąt procent

Chcę zapomnieć o tobie zatrzeć w pamięci te noce

By odeszły w niepamięć chwile, które zwałem złotem

Tamte chwile to tombak, bo już wiem, co było potem

Moje myśli spiętrzone wokół jednej chwili

Kiedyś tak krótka potrafiła czas umilić

Teraz stojąc jakby obok wciąż się przyglądam

Już nie cieszy jak kiedyś wspominam, myślę, dokąd zdążam

Inne cele w życiu inne plany i pragnienia

Musze wszystko pozmieniać tak jak czas wszystko zmienia

To co było nie wróci wiem choć czasem mam nadzieje

Po co mam, więc pamiętać ktoś by powiedział stare dzieje

Wiem to

Nie mogę zapomnieć jak było dobrze

Wiem to

Skończyło się mój własny pogrzeb

Wiem to

I proszę Boga nigdy więcej niech nie pozwoli na to

by ktoś trafił w moje serce

Rafał powienieś wiedzieć że to dla Ciebie... ciągle jesteś kims ważnym w moim serduszku :*